"Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη Θρησκεία μου, τη Γλώσσα μου και την Εθνικότητά μου, για να είμαι Χριστιανός και να λέγομαι Έλληνας."


(Παύλος Βρέλλης)





«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.

Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε,

γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»






«Την Ιστορία μελέτα παιδί μου,
γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία,
αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο... »
[Ιπποκράτης]





Όλα τα ονόματα των στρατιωτικών που σκοτώθηκαν πολεμώντας για την απελευθέρωση της Ηπείρου το 1912-1913

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο: ROMIANEWS


Όλα τα ονόματα των στρατιωτικών που σκοτώθηκαν πολεμώντας για την απελευθέρωση της Ηπείρου το 1912-1913


Γράφει ο Θανάσης Δ. Στράτης
Συμπληρώνονται φέτος 105 χρόνια από την απελευθέρωση της Ηπείρου από τους Τούρκους. Σαν ελάχιστο φόρο τιμής προς εκείνους τους ήρωες που έπεσαν πολεμώντας σε βουνά και λαγκάδια, σε μάχες, σε ενέδρες και επιθέσεις, που πέθαναν από κακουχίες και αρρώστιες, δημοσιεύουμε τα ονόματά τους, τον βαθμό τους, τον τόπο γέννησής τους, την ημερομηνία και τον τόπο που άφησαν την τελευταία πνοή τους. Τα στοιχεία είναι παρμένα από βιβλίο που είχε εκδώσει το Υπουργείο Στρατιωτικών, Ειδική Επιτροπή Εκατονταετηρίδας, με τον τίτλο «Αγώνες και Νεκροί 1830-1930» τόμοι Α’ και Β’, Εν Αθήναις 1930.
Εδώ καταγράφονται μόνο οι στρατιωτικοί που έπεσαν στα χώματα της Ηπείρου. Φυσικά δεν περιλαμβάνονται οι ντόπιοι πολίτες εθελοντές που έδωσαν την ζωή τους στον μεγάλο εκείνο αγώνα του Έθνους.
Αιωνία η μνήμη τους.

Εμπρός δια της λόγχης - Η μεγάλη εξόρμηση 1912-1913





Μπορείτε να κατεβάσετε το εξαιρετικό βιβλίο του Φώτη Μ. Σαραντόπουλου, εδώ: https://www.academia.edu/28269921/Empros_A_1st_Balkan_war_PDF.pdf

Λεμεσός - Μπιζάνι: «Δύο Τόποι, Ένας Άνθρωπος»

Λεμεσός - Μπιζάνι: «Δύο Τόποι, Ένας Άνθρωπος»

Το Γυμνάσιο Μπιζανίου και το Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμεσού 
σας καλούν να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση - αφιέρωμα 
στον Κύπριο Μπιζανομάχο ήρωα ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΣΩΖΟ 
που θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα «Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος» 
την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018 στις 7:30 μ.μ.

Οι εκδηλώσεις για τoν εορτασμό της 105ης επετείου της Απελευθέρωσης των Iωαννίνων


Με τριήμερες εκδηλώσεις, που συνδιοργανώνουν η Περιφέρεια Ηπείρου και ο Δήμος Ιωαννιτών, θα εορταστεί η 105η επέτειος απελευθέρωσης της πόλης των Ιωαννίνων. Στις εκδηλώσεις που θα ξεκινήσουν την Κυριακή 18 Φεβρουαρίου θα παραστεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου με την καθιερωμένη παρέλαση πολιτικών και στρατιωτικών τμημάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου θα παρελάσουν μαζί τα αδελφοποιημένα Γυμνάσια Λεμεσού και Μπιζανίου.

Το πρόγραμμα αναλυτικά:

– Κυριακή 18 Φεβρουαρίου

11.00: «21ος Μπιζάνιος Δρόμος». Εκκίνηση από το Μπιζάνι

12.00: Επιμνημόσυνη Δέηση στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Τσεριτσάνων και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο των «Αγωνιστριών Γυναικών των Τσεριτσάνων», Δήμος Δωδώνης

12.45: Απονομή επάθλων στους νικητές του Μπιζανίου Δρόμου στην Κεντρική Πλατεία



– Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου

10.30: Επίσκεψη στα οχυρά Μπιζανίου – Τοπογραφική και ιστορική ενημέρωση

11.15: Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στον τύμβο Μπιζανομάχων – Επίσκεψη στην έκθεση φωτογραφιών από τις μάχες του πολέμου 1912-1913, στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπιζανίου Τοπική Κοινότητα Μανωλιάσας, θέση «Εικονίσματα»

13.00: Εκδήλωση μνήμης και κατάθεση στεφάνων στo μνημείo των πεσόντων του Ελληνικού Στρατού και των εθελοντικών σωμάτων από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο και των πεσόντων Μανιατών


– Τρίτη 20 Φεβρουαρίου

09.30: Τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο Στρατηγείο του πολέμου 1912-13, Χάνι Εμίν Αγά

11.00: Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο Μπιζανομάχων, Ιωάννινα

12.15: Τελετή στη μνήμη των «έξι παλληκαριών, που έπεσαν στον Λόφο της Δουρούτη», την παραμονή της απελευθέρωσης της πόλης και κατάθεση στεφάνων

13.00: Τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στον Λόφο Αβγού, στον «Τύμβο των 333 Μπιζανομάχων», Δήμος Δωδώνης

18.30: Εγκαίνια «Κεντρικής Αναδρομικής Έκθεσης χαρακτικών και σκηνογραφικών μελετών» του χαράκτη και ζωγράφου Χρίστου Δαγκλή (1916-1991) στη Δημοτική Πινακοθήκη (διάρκεια έκθεσης:20/2/2018 έως 13/5/2018).


Πανηγυρική εκδήλωση του Δήμου Ιωαννιτών στο Πνευματικό Κέντρο:

19:55: Πέρας προσέλευσης επισήμων και κοινού

20:00: Χαιρετισμός Δημάρχου Ιωαννίνων Θωμά Μπέγκα

-ομιλία από τον συγγραφέα Γιάννη Καλπούζο, με θέμα: 
«Νικητές, ηττημένοι και οφειλέτες»

– Μουσική εκδήλωση με τη Συμφωνική ορχήστρα του πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών (πρόγραμμα: Γιόζεφ Χάιντν: κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ. 2 σε ρε μείζονα op. 101 Α΄ μέρος – Allegro moderato, 
Νίκος Σκαλκώτας: «Ελληνικοί χοροί» Κρητικός, Τσάμικος, Αρκαδικός, Ηπειρώτικος, 
Σολίστ: Νίκος Νικολαΐδης τσέλο
Μουσική διεύθυνση: Φοίβος Παπαδόπουλος

21.00: Επίσκεψη στην «Περιφερειακή Αναδρομική Έκθεση με ακουαρέλες» του χαράκτη και ζωγράφου Χρίστου Δαγκλή (1916-1991) στον εκθεσιακό χώρο του φουαγιέ του Πνευματικού Κέντρου 
(διάρκεια έκθεσης: 20/2/2018 έως 25/3/2018)


– Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου

07.00: Εορταστικό πρωινό με τη συμμετοχή της Φιλαρμονικής του Δήμου Ιωαννιτών και της Μπάντας της VIII Μεραρχίας

10.30: Δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ιωαννίνων

11:10: Κατάθεση στεφάνου στο Ηρώο Μπιζανομάχων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο

Δεξίωση στο Μέγαρο της Περιφέρειας Ηπείρου

12:00: παρέλαση πολιτικών και στρατιωτικών τμημάτων.





Μπιζάνι: Το κλειδί για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Απόσπασμα από το ιστολόγιο: MAXMAG 

......

Το Μπιζάνι έγινε γνωστό από τον πόλεμο 1912-13 για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Οι Τούρκοι το είχαν οχυρώσει από το 1909 μέχρι το 1912. Το είχαν κάνει απόρθητο φρούριο, με οχυρά από μπετόν αρμέ, με συρματοπλέγματα, με τάφρους, καθώς ο λόφος του δέσποζε της περιοχής, αφού ήταν από μόνος του πολύ οχυρή τοποθεσία. Ήταν ο κυματοθραύστης σε κάθε προσπάθεια για κατάληψη των Ιωαννίνων.
Γι’ αυτό και στην πραγματικότητα το Μπιζάνι δεν έπεσε από τις κατά μέτωπον επιθέσεις του ελληνικού στρατού αλλά υπερκεράστηκε από τα δυτικά (Μανολιάσα – Δουρούτη κ.τ.λ.) και παραδόθηκε κι αυτό μετά την πτώση των Ιωαννίνων. Αυτή λοιπόν η οχυρή του θέση, η φυσική και η τεχνική, έκανε όσους έλαβαν μέρος στον πόλεμο αυτό να του προσθέσουν τα επίθετα φοβερό Μπιζάνι, πολυθρύλητο, τρομερό, ανδροφόνο, άπαρτο κάστρο κ.τ.λ. Η φήμη αυτή αντιφέγγει και μένει ζωντανή ακόμα και σήμερα και η δημοτική αλλά και η επώνυμη μούσα το τραγούδησε αντάξια με τη μεγάλη θυσία των ηρώων μας.

Η μαχη του Μπιζανιου

Η Μάχη του Μπιζανίου (4-6 Μαρτίου, παλ. ημ. 19-21 Φεβρουαρίου 1913), υπήρξε η σημαντικότερη σύγκρουση κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο μεταξύ του ελληνικού και του τουρκικού στρατού στο μέτωπο της Ηπείρου. Η τοποθεσία Μπιζάνι με τις γειτονικές τοποθεσίες νότια των Ιωαννίνων, αποτέλεσε σημαντικό φυσικό σημείο άμυνας και το επέλεξαν οι Τούρκοι για να καθηλώσουν τον ελληνικό στρατό. Με τον κυκλωτικό ελιγμό όμως, που τελικά κατάφεραν οι Έλληνες, ανάγκασαν τον αντίπαλο σε άμεση παράδοση. Η νίκη στο Μπιζάνι αποτέλεσε το κλειδί για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, καθώς και ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου.
Το σχέδιο του τουρκικού επιτελείου προέβλεπε σταθερή άμυνα στην οχυρωμένη τοποθεσία των Ιωαννίνων και κυρίως στα υψώματα Μπιζάνι και Καστρίτσα. Ο Τούρκος Αρχιστράτηγος Εσσάτ Πασάς είχε στην διάθεσή του 4 μεραρχίες.
Ο ελληνικός στρατός Ηπείρου με επικεφαλής τον διάδοχο Κωνσταντίνο, αποτελούνταν από 4 μεραρχίες, 1 ταξιαρχία και ένα σύνταγμα πεζικού. Το σχέδιο της επίθεσης ήταν σχετικά ριψοκίνδυνο: προέβλεπε την ευρεία υπερκέραση (κύκλωση) από δυτικά της οχυρωμένης τοποθεσίας και την άμεση κατάληψη των Ιωαννίνων. Ταυτόχρονα, θα γίνονταν επιθέσεις στον κεντρικό και τον ανατολικό τομέα του μετώπου, με σκοπό την παραπλάνηση του εχθρού και την καθήλωση των τουρκικών δυνάμεων.
Στις 4 Μαρτίου τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο παραπλάνησης, με βολές πυροβολικού και επιθέσεις μονάδων πεζικού, από το Α’ τμήμα της ελληνικής Στρατιάς, στον τομέα Μπιζάνι-Κουτσελιό-Καστρίτσα. Το Β’ τμήμα της Στρατιάς συγκεντρώθηκε με μυστικότητα απέναντι από τον τομέα Μανωλιάσσα-Άγιος Νικόλαος-Τσούκα. Με το πρώτο φως της επόμενης μέρας, το Β’ τμήμα Στρατιάς εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Με μια τολμηρή και βαθιά εισχώρηση στον δυτικό τομέα των επιχειρήσεων το 1ο Σύνταγμα Ευζώνων, μαζί με το 9ο Τάγμα υπό τον Ταγματάρχη Ιωάννη Βελισσαρίου, κατάφερε να φτάσει στις παρυφές των Ιωαννίνων, στον Άγιο Ιωάννη.
Η είδηση ότι ο ελληνικός στρατός έφτασε έξω από τα Ιωάννινα, ταυτόχρονα καθιστούσε αδύνατη την υποχώρηση των Τούρκων και δημιούργησε πανικό στην διοίκηση του τουρκικού στρατού που ήταν εγκατεστημένη στην πόλη. Οι εύζωνες είχαν φροντίσει να καταστρέψουν τα τηλεφωνικά δίκτυα, διακόπτοντας έτσι την επικοινωνία της τουρκικής διοίκησης με τον στρατό της. Με αυτές τις συνθήκες, στις 23.00 της ίδιας μέρας ο Εσσάτ Πασάς έστειλε πρόταση παράδοσης του τουρκικού στρατού, καθώς δεν γνώριζε ότι στο Μπιζάνι και τον υπόλοιπο ανατολικό τομέα οι τουρκικές δυνάμεις διατηρούσαν ακέραιες τις θέσεις τους.
Στις 6 Μαρτίου 1913, με την αποδοχή της πρότασης παράδοσης, το Σύνταγμα Ιππικού της Στρατιάς Ηπείρου εισήλθε στα Ιωάννινα. Οι απώλειες του ελληνικού στρατού κατά την μάχη, ανήλθαν σε 264 νεκρούς και τραυματίες. Η αποφασιστική αυτή νίκη άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση της ευρύτερης περιοχής των Ιωαννίνων και της Βόρειας Ηπείρου.
Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων πέθανε ο Ολυμπιονίκης Κωνσταντίνος Τσικλητήρας (10 Φεβρουαρίου 1913, Αθήνα). Παρόλο που είχε την δυνατότητα να πάρει αναβολή λόγω των αθλητικών του διακρίσεων, αρνήθηκε και κατατάχτηκε εθελοντικά στο στράτευμα.

Οχυρα Μπιζανιου

Πρόκειται για απόρθητα φρούρια των Τούρκων που βρίσκονται στην κορυφή του λόφου του Μπιζανίου. Κατασκευάστηκαν υπό την εποπτεία του Γερμανού στρατάρχη Γκόλτς (VON DER GOLTZ) κατά τα έτη 1909-1912 αλλά και κατά τη διάρκεια του πολέμου. Προφανώς οι Τούρκοι ανέμεναν τον πόλεμο αυτό και είχαν λάβει τα μέτρα τους. Το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένα τα οχυρά είναι το μπετόν –αρμέ. Είναι σε ημικυκλική τροχιά.

Για την κατασκευή των οχυρώσεων, στα οχυρωματικά έργα ο τουρκικός στρατός διέθεσε στην γερμανική στρατιωτική αποστολή, 600 πρώην τούρκους στρατιωτικούς που είχαν καθαιρεθεί από τις τάξεις του τουρκικού στρατού επειδή είχαν συμμετάσχει στο κίνημα των Νεότουρκων το 1908. Οι πρώην στρατιωτικοί που είχαν φυλακισθεί στην Κωνσταντινούπολη, χρησιμοποιήθηκαν ως εργάτες, στην κατασκευή των οχυρωματικών έργων.
Το κόστος των οχυρωματικών έργων έφτασε περίπου σε 2,5 εκατομμύρια τουρκικές λίρες της εποχής, περίπου 58 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα. Είναι δε αθέατα από την πλευρά που πρόκειται να δεχθούν επίθεση, εκτός από το στόμιο των πυροβόλων που ήταν ορατό. Ο πυροβολητής είναι καλυμμένος και μόνο όταν πρόκειται να σκοπεύσει βγάζει το κεφάλι του. Τα οχυρά βλέπουν και έχουν στραμμένα τα κανόνια προς τη νότια πλευρά, γιατί από εκεί περιμένουν επίθεση αλλά και μερικά προς ανατολάς.

Το μνημειο των Μπιζανομαχων

Στο Μπιζάνι, στα 100 μέτρα περίπου από την εθνική οδό υψώνεται και παρατηρεί αντίκρυ προς το λόφο της θυσίας των Μπιζανομάχων το μνημείο των Μπιζανομάχων σαν μικρό αντίδωρο ημών των νεωτέρων στη μεγάλη θυσία τόσων ανθρώπων από όλα τα μέρη της Ελλάδος και του κόσμου.
Το μνημείο, το τρόπαιο αυτό της νίκης ανεγέρθη το 1961-1962. Φιλοτεχνήθηκε από τον καλλιτέχνη Λ. Λαμέρα. Στη βόρεια πλευρά του απεικονίζει χαρακτηριστικές σκηνές- σταθμούς από όλη τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας και ιδιαίτερα αυτής που σχετίζεται με την ιστορία της Ηπείρου, έντονες και χαρακτηριστικές που είναι: καράβι από την ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο χορός του Ζαλόγγου, οι μαχητές του Μπιζανίου, οι μαχητές του 1940, αλλά και πρόσωπα σχετιζόμενα με την ιστορία της Ηπείρου όπως ο Πύρρος, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Βενιζέλος κι ο Κωνσταντίνος.


1912 – 1913 - Η συμβολή των γυναικών στην απελευθέρωση της Ηπείρου



Απο την ιστοσελιδα της «Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων»


Απόσπασμα από την ομιλία του Αθανασίου Δάλλα, στα Γιάννινα, 

την 18η Φεβρουαρίου 2013, 

στα πλαίσια των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων



Σε όλες τις περιόδους της ιστορίας, οι γυναίκες της Ελλάδος πρωτοστατούσαν στους εθνικούς μας αγώνες.  Ατέλειωτη η απαρίθμηση παραδειγμάτων αλλά, χάριν οικονομίας χρόνου, θα περιοριστούμε μόνο σε μερικά περιστατικά της σύγχρονης ιστορίας μας. Η Μόσχω Τζαβέλλα, όταν το Σούλι κινδύνευε και οι άντρες λείπαν στον πόλεμο, ζώστηκε τ’ άρματα και μαζί με τις άλλες Σουλιώτισσες πολέμησε, νικηφόρα, τον εχθρό. Η Λένη του Μπότσαρη, οι γυναίκες του Ζαλόγγου και η Δέσπω Μπότσαρη, επέλεξαν την μαρτυρική αυτοθυσία αντί της ατίμωσης και της υποδούλωσης. Οι σκληροτράχηλες γυναίκες της Πίνδου φορτώθηκαν τα πυρομαχικά και αδιαφορώντας για τον κίνδυνο, τα κουβαλούσαν στις προωθημένες μονάδες της 1ης γραμμής. Και εάν ξεμακρύνουμε λίγο γεωγραφικά, θα πρέπει να μνημονεύσουμε τις Μανιάτισσες που οπλίστηκαν και πολέμησαν τον Ιμπραήμ στο Δυρό, και τις γυναίκες της Μακεδονίας που, στην Αραπίτσα της Νάουσας, έστησαν το δικό του Ζάλογγο. Πέρα όμως απ’ αυτές που προσέφεραν και θυσιάστηκαν στην πρώτη γραμμή των μαχών, υπάρχουν και οι ηρωίδες των μετόπισθεν. Είναι αυτές που όταν, οι άνδρες έλειπαν στο στρατό για χρόνια, κράτησαν όρθιες τις οικογένειες τους και, μαζί, κράτησαν όρθια και την ίδια την πατρίδα. Είναι αυτές που όταν έχασαν στον πόλεμο παιδιά και συζύγους, δεν έσκυψαν το κεφάλι, αλλά περήφανες  συνέχισαν να οδηγούν αυτούς που απόμειναν στα μονοπάτια των προαιώνιων αξιών της φυλής μας.

Όταν στις 5 Οκτωβρίου 1912 τα βαλκανικά κράτη κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Τουρκίας, το έθνος μονιασμένο, με άξιους ηγέτες και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, αγωνίστηκε για την πραγμάτωση του οράματος της Μεγάλης Ιδέας για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων αδελφών. Σίγουρα η περίοδος 1912-1913 υπήρξε μια από τις ευτυχέστερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας και οι πολεμικές επιχειρήσεις αυτής της περιόδου είχαν σαν αποτέλεσμα την απελευθέρωση της Μακεδονίας, της Ηπείρου και των νησιών του Αιγαίου.

Στο κάλεσμα της πατρίδας ανταποκρίθηκαν όλοι. Άνδρες, γυναίκες, στρατευμένοι και εθελοντές. Έσπευσαν όλοι να προσφέρουν για τη λευτεριά μας ότι μπορούσε ο καθένας: αίμα, μόχθο, πνεύμα, αλκή, χρήμα. Πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί για την δράση και τους αγώνες των ανδρών που στελέχωναν τις ανταρτικές ομάδες και τα στρατιωτικά σώματα. Όμως γνωρίζουμε πολύ λίγα για τη δράση των γυναικών αυτής της περιόδου.

Στη σημερινή εκδήλωση θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τη μεγάλη, τη σημαντική, την αποφασιστική συμβολή των Ελληνίδων στον αγώνα για την απελευθέρωση της φιλτάτης ημών πατρίδος, της Ηπείρου και να παρουσιάσουμε μερικά γεγονότα και περιστατικά που συνδέονται με τη δράση τους.

Και τούτο ας μη θεωρηθεί μόνο πράξη δικαία και ηθική, με την οποία αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή και ευγνωμοσύνη μας προς αυτές. Περισσότερο ας θεωρηθεί σαν εκδήλωση καθαγιασμού του τίμιου δρόμου του παρελθόντος, διαπαιδαγώγησης της νεότητας και παραδειγματισμού προς υπηρέτηση των κοινών υψηλών ιδανικών της πατρίδας μας.

Λίγα χρόνια πριν από την έναρξη του πολέμου, το 1906, οι συμπατριώτες μας Παναγιώτης Δαγκλής , Σπύρος ΣπυρομήλιοςΧρήστος Χριστοβασίλης κ.α., ίδρυσαν την Ηπειρωτική Εταιρία με σκοπό την προετοιμασία του εδάφους και την δημιουργία κατασκοπευτικών δικτύων στην κατεχόμενη Ήπειρο.

Οι γυναίκες εντάσσονται, από την πρώτη στιγμή, στις τάξεις του Ηπειρωτικού Κομιτάτου.

......

Σε μια εποχή σύγχυσης που η κοινωνία και τα έθνος μας, προσπαθούν να διαμορφώσουν αξίες και ιδανικά και να ανακτήσουν τη χαμένη συνοχή και αξιοπρέπεια τους,  εμείς δε χρειάζεται παρά να παραδειγματιστούμε από τον πατριωτισμό αυτών των γυναικών που:

  • Υπηρέτησαν ιδανικά και αξίες, που ικανοποιούσαν το κοινό αίσθημα όλων των Ελλήνων, εκείνο το κοινό αίσθημα που – από μόνο του – δομεί τις βάσεις μιας συνεκτικής κοινωνίας

  • δεν δείλιασαν μπροστά στις δυσκολίες, πίστεψαν στο δίκαιο του αγώνα και αγωνίστηκαν με πάθος για την τελική νίκη

  • προσήλθαν στον αγώνα εθελοντικά έχοντας σα μόνο όπλο τη διάθεση για προσφορά για την ικανοποίηση κοινών και αγαθών στόχων

  • δεν απέβλεπαν σε καμμιά ανταμοιβή. Εμπνέονταν μόνο από έναν άδολο πατριωτισμό που τον υπηρέτησαν πιστά για να μας προσφέρουν μια πατρίδα ελεύθερη

Δικό μας χρέος είναι να παραδειγματιστούμε απ’ αυτές τις υπέροχες Ελληνίδες, να υπηρετήσουμε τα ιδανικά και τις αξίες που τις ενέπνευσαν και να προσπαθήσουμε ενωμένοι να παραδώσουμε στους επιγόνους μας μια πατρίδα πιο ισχυρή και πιο δίκαιη.

-------------------------------------------------
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία εδώ: