"Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη Θρησκεία μου, τη Γλώσσα μου και την Εθνικότητά μου, για να είμαι Χριστιανός και να λέγομαι Έλληνας."


(Παύλος Βρέλλης)





«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.

Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε,

γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»






«Την Ιστορία μελέτα παιδί μου,
γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία,
αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο... »
[Ιπποκράτης]





ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΤΑ ΠΗΡΑΜΕ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Τα πήραμε τα Γιάννενα,
μάτια πολλά το λένε, μάτια πολλά το λένε,
όπου γελούν και κλαίνε.


Το λεν' πουλιά των Γρεβενών,
κι αηδόνια του Μετσόβου,
που τά 'σκιαζεν η παγωνιά,
κι ανατριχίλα φόβου.

Τα πήραμε τα Γιάννενα,
μάτια πολλά το λένε, μάτια πολλά το λένε,
όπου γελούν και κλαίνε.

Το λέν' οι χτύποι κι οι βροντές,
το λένε κι οι καμπάνες,
το λένε κι οι χαρούμενες,
οι μαυροφόρες μάνες.

Το λένε κι οι Γιαννιώτισσες,
που ζούσαν χρόνια βόγγου,
το λένε κι οι Σουλιώτισσες,
στις ράχες του Ζαλόγγου.

Τα πήραμε τα Γιάννενα,
μάτια πολλά το λένε, μάτια πολλά το λένε,
όπου γελούν και κλαίνε.


ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ


Βασιλική προστάζει, προστάζει,
Βεζύρ Αλή Πασά, Βεζύρ Αλή Πασά.
Βάλτε φωτιά στα τόπια, στα τόπια,
κάψτε τα Γιάννενα, κάψτε τα Γιάννενα.

Άιντε μάτια μ', άιντε φως μου
σύρε στο καλό και στο γυρισμό σου φως μου,
πέρασ' από 'δω, να' ρθώ μαζί κι εγώ.

Τ' ακούσαν οι Γιαννιώτες, Γιαννιώτες,
κι αρπάξαν τα παιδιά, κι αρπάξαν τα παιδιά.
Κι άλλοι στην Άρτα πάνε, βρε πάνε,
κι άλλοι στην Πρέβεζα, κι άλλοι στην Πρέβεζα.

Του κολύμπου θα κινήσω,
να 'ρθω στο νησί,
να σε ιδώ κι ας ξεψυχήσω,
Βάσω μου χρυσή, Βάσω μου χρυσή.


ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΑΝΑ ΜΙΑ ΓΡΑΦΗ


Μου γράφεις μάνα μια γραφή,
και με ρωτάς τι κάνω,
στου Μπιζανιού την παγωνιά,
στο κρύο θα πεθάνω.

Στα Πεστά και στο Μπιζάνι,
Μάνα μου τί κρυο κάνει!
Στα Πεστά, στη Μανωλιάσσα,
που δεν πήραμε ανάσα! (2)

Λειτούργησε την Παναγιά,
κι άναψε αγιοκέρι,
να κάνει θαύμα μάνα μου,
να γίνει καλοκαίρι.

Στα Πεστά και στο Μπιζάνι,
Μάνα μου τί κρυο κάνει!
Στα Πεστά, στη Μάνωλιάσσα,
που δεν πήραμε ανάσα! (2)

Να ιδώ τον ήλιο μια φορά,
κι από χαρά να κλάψω.
Κι από τα Γιάννενα γραφή,

μάνα μου να σου γράψω.

Στα Πεστά και στο Μπιζάνι,
Μάνα μου τί κρύο κάνει!
Στα Πεστά, στη Μάνωλιάσσα,
που δεν πήραμε ανάσα! (2)


ΣΤΑ ΞΑΚΟΥΣΜΕΝΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ


Στα ξακουσμένα Γιάννενα
του Πύρρου την πατρίδα, (2)
την ένωση, τη λευτεριά
αγκαλιασμένες είδα. (2)

Στης λίμνης τα γλυκά νερά,
τα κρυσταλένια τ' άσπρα, (2)
εκεί που καθρεφτίζεται
ο ουρανός με τ' άστρα. (2)

Τώρα οι κύκνοι κολυμπούν,
και τραγουδούν τ' αηδόνια, (2)
πως πέρασαν αγύριστα
τ' Αλή Πασά τα χρόνια. (2)

Χιλιάδες κόρες όμορφες,
με δάφνες τραγουδούνε, (2)
το δοξασμένο μας στρατό
τρέχουνε για να δούνε. (2)