2) ΠΟΛΕΜΙΚΑΙ ΣΕΛΙΔΕΣ - ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
ΛΟΧΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΗΠΕΙΡΟΝ
Ο βίος εις την Ήπειρον. – Κρύο
διαβολεμμένο. – Παρά τας όχθας τού
Λούρου. – Και αεροπλάνον. – Το τάγμα
τού Κουβέλη. – Το περίφημον «Χαμητιέ».
– Σεφκέτ ο Νεότουρκος. – Διαζύγιον με
τον θάνατον.
______________________________________
ΠΙΣΑΤΟ, 10 ή 11 ή 12 Ιανουαρίου 1913(!)
Αγαπητέ Κ…
Έχομεν χάση την ημερομηνίαν. Περνάμε
πολύ άσχημα.
______________________________________
ΚΟΠΑΝΙ, 25 Ιανουαρίου 1913.
Αγαπητέ μου Κ…
Ο τόπος τον οποίον διήλθομεν είναι
κατ’ εξοχήν ορεινός. Ωχριά το υψικόρυφον
Αίπος(1)
προ των ατελειώτων και χιονοσκεπών
Τζουμέρκων, Ζαλόγγων, Λύτσικο και λοιπών
ατελευτήτων οροσειρών τής Ηπειρωτικής
μας χώρας. Εις την αρχήν λαβόντες την
δημοσίαν οδόν από Πρεβέζης, άγουσαν εις
Ιωάννινα και με καλόν αρκετά καιρόν
διήλθομεν ολίγας ώρας ευχαρίστους και
παρηγορητικάς. Οι στρατιώται ελησμόνουν
σχεδόν την Χίον αναπαυόμενοι παρά την
κοίτην τού Λούρου.
Ήτο μαγεία να σταθή κανείς δι’ ολίγα
λεπτά και να απολαύση τής φύσεως εκείνης.
Εδώ η οδός σαν μια λευκή κλωστή τεντωμένη
στην απότομον κλιτύν τού όρους, απέναντι
απορρώγες εκπλήττοντος μεγαλείου (επ’
αυτών πολλάκις και ίχνη προϊστορικής
εποχής).
Κάτω εις βάθος 200 βημάτων γλυκύς και
υπόκωφος ήχος ρεόντων υδάτων αναμιγνυόμενος
με των πουλιών το γλυκύ άσμα. Αλλού
διηρχόμεθα πολύ πλησίον τού Λούρου και
τότε νέοι ορίζοντες δια τον παρατηρητήν.
Με δυό λόγια καλλοναί άξιαι θαυμασμού.
Αλλ’ επληρώσαμεν πολύ κακά τον
ρεμβασμόν αυτόν από του Εμίν Αγά και
άνω. Φθάνει να σου ειπώ ότι έπαθα και
ψύξιν τών ποδών και εκινδύνευσα να
εξαντληθώ τελείως εις την αφιλόξενον
ταύτην γην.
Τώρα από 4-5 ημερών μένομεν ενταύθα
είναι δυό ημέραι τώρα που λαμπρός ο
ήλιος μας αναζωογονεί. Καθ’ όλην την
γραμμήν κρατούμεν τας θέσεις μας με
προφυλακάς. Αυτήν την στιγμήν διήλθεν
άνωθέν μας εν αεροπλάνον.
______________________________________
ΚΟΠΑΝΙ, 1 Φεβρουαρίου 1913
Αγαπητέ μου Κ…
Το τάγμα τού Κουβέλη μετέβη δια
προφυλακάς εις πλησιόχωρον μέρος οπόθεν
επανήλθε χθες το βράδυ. Σήμερον το πρωί
ανεχώρησε πάλιν το τάγμα Κουβέλη
μεταβαίνον εις συνάντησιν τού 1ου
Συντάγματος και ήλθεν εις ημάς το από
Θεσσαλονίκης αποχωρισθέν 2ον
τάγμα.
Σφοδρόν ψύχος και ισχυρός pounentes
με εκράτησεν υπό το αντίσκηνον μέχρι
τής 9 π.μ.
Δεν γνωρίζω αν έφθασαν μέχρις αυτού
αι επιστολαί μου αφ’ ου μάλιστα το
περίφημον «Χαμηδιέ» ενέσπειρε πανικόν
εις την …Ερυθράν Θάλασσαν και το στενόν
τού Σουέζ. Τώρα θα μου επιτρέψης να σου
μεταδώσω και μίαν είδησιν. Προ ολίγου
επίσημος είδησις τού στρατηγείου
ανήγγειλεν εις ημάς ότι Σεφκέτ ο Νεώτερος,
αν και προ πολλού Νεότουρκος, εζήτησεν
την επέμβασιν τών Δυνάμεων. Τι ειρωνεία
αλήθεια δι’ εν κράτος να είναι εν κράτει
και μάλιστα εις τοιαύτας περιστάσεις.
Αλλά μη μιλής καθόλου. Αι ανοησίαι
των θα σας κάμουν ένα ωραίον ελληνικόν
νομόν πράγμα που θα μας ευχαριστήση
υπερβολικά. Δεν θα ήτο κρίμα η ωραία
νύμφη τού Αιγαίου η φιλόξενος και
μυρίπνοος, μέχρι τής χθες «Χίος δούλη»
να γίνη αυτόνομος και όχι Ελλάς;
Καλώς θα ηνόησες προ πολλού έκαμα
διαζύγιον με τον θάνατον.
Γ. Π. Δης.
[Εφημερίδα «ΠΑΓΧΙΑΚΗ», Φεβρουάριος
1913]
_____________
(1)
Βουνό τής κεντρικής Ανατολικής Χίου,
του οποίου το ύψος είναι ασήμαντο
μπροστά σ’ αυτό τών ηπειρωτικών βουνών.
Στο Αίπος, το Νοέμβριο τού 1912, διεξήχθησαν
σφοδρότατες μάχες κατά τών Τούρκων από
τους πολεμιστές οι οποίοι στο τέλος
Δεκεμβρίου 1912 μετέβησαν στα Γιάννενα.
Ένας απ’ αυτούς είναι και ο συγκεκριμένος.
