«Παπά μου ξομολόγα με, δος μου να κοινωνήσω,
και συ, Σημαία μου Ιερά, έλα να σε φιλήσω.
Μην κλαις, μανούλα μου γλυκειά, μόν’ δος μου την ευχή σου.
Χιλιάδες μάννες τώρα κλαιν, δεν είσαι μοναχή σου.
Θεό, πατρίδα και τιμή στα στήθια μου θα κλείσω,
ευλογημένη η τιμή, τώρα ας ξεψυχήσω!
Σημαία μου και μάννα μου και συ γλυκειά πατρίδα,
χαρούμενος σού ξεψυχώ γιατί μεγάλη σ’ είδα!»
Λιβανίδης Ιπποκράτης
Από τη Βολισσό της Χίου. Έπεσε ένδοξα στη γιγαντομαχία τού Μπιζανίου.
[πηγή: Λεωνίδας Πυργάρης, Φιλόλογος]
