"Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη Θρησκεία μου, τη Γλώσσα μου και την Εθνικότητά μου, για να είμαι Χριστιανός και να λέγομαι Έλληνας."


(Παύλος Βρέλλης)





«ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ! ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ... ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟI.»



«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.

Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε,

γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»






Η ιαχή «Αέράαα!»

Όπως σε πολλές περιπτώσεις, έτσι κι εδώ, υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το πού και από ποιους πρωτοακούστηκε η πολεμική ιαχή «ΑΕΡΑ», που αποτελεί ένα από τα σύμβολα του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940-41. Κάποιες από αυτές τις εκδοχές συνδέονται με τις μάχες του Μπιζανίου και την απελευθέρωση των Ιωαννίνων...

---------------------------------------------------

Η κραυγή «Αέράαα!» (προσέξτε τον δεύτερο τόνο της προφοράς) πρωτακούστηκε από μια μονάδα Κρητών πολεμιστών στις μάχες εναντίον του τουρκικού στρατού στην Ήπειρο στα τέλη του 1912. 

Οι Κρητικοί πολεμούσαν δίπλα σε μια μονάδα Γαριβαλδινών Ιταλών και Επτανησίων μαχητών. Δεν γνωρίζω αν ήταν η μάχη του Δρίσκου, όταν μεταξύ των Γαριβαλδινών σκοτώθηκε και ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης. 
Η κραυγή που ακούστηκε από αυτούς την ώρα της εφόδου ήταν το ιταλικό Urràaa! Αυτό άκουσαν οι Κρητικοί και το επανέλαβαν εξελληνίζοντάς το σε Αέράαα!