"Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη Θρησκεία μου, τη Γλώσσα μου και την Εθνικότητά μου, για να είμαι Χριστιανός και να λέγομαι Έλληνας."


(Παύλος Βρέλλης)





«ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ! ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ... ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟI.»



«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.

Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε,

γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»






"Παπαρούνες του χειμώνα" - ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων



"[...] Κάποιες φορές η ζωή συνταιριάζει τον χρόνο με τις σκέψεις των ανθρώπων κι μείς που δεν γνωρίζουμε το μεγάλο παιχνίδι των συμπτώσεων το ονομάζουμε όλο αυτό μοίρα. [...]

[...] Νέες ζωές θερισμένες σαν στάχυα... Ελπίδες, όνειρα, ακουμπισμένα κατάχαμα, πεταμένα στο παγερό χώμα... Μυαλά που προορίζονταν να πάνε τη ζωή ένα βήμα παραπέρα χυμένα στα βράχια. Νιάτα, μπουμπούκια που δεν πρόλαβαν ν' ανθίσουν, μαραμένα. Πρόσωπα... κορμιά διαλυμένα. Πόσες μανάδες δεν ακούμπησαν τα χάδια αι τα φιλιά τους φυλαχτό πάνω τους; Πόσοι πατεράδες δεν μύρισαν στα μαλλιά του παιδιού τους την ευτυχία και τη συνέχεια της ζωής τους; Πόσες αγαπητικές δεν έζησαν με την προσμονή ενός ονείρου που τώρα έγινε έρμαιο της παντοτινής νύχτας; [...]"

Υπάρχουν παπαρούνες τον χειμώνα; Κι αν ναι με τι μοιάζουν; Η λαχτάρα για την πολυπόθητη ελευθερία, ο πόλεμος, οι κοινοί αγώνες και οι αγωνίες ενός ολόκληρου λαού, η επιβίωση, η επιθυμία, ο έρωτας, ο θάνατος, οι ελπίδες, τα όνειρα που μπλέκονται μεταξύ τους και αναδύουν όλα τα χρώματα, τις αποχρώσεις, τις μυρωδιές και τις συναισθήσεις, συνθέτουν την ουσία της ίδιας της ζωής. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, πλούσιοι και φτωχοί που σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στις μικρές και μεγάλες δυσκολίες της ζωής, απέναντι στους κατακτητές. Άνθρωποι που ερωτεύτηκαν με πάθος, που πολέμησαν αι θυσιάστηκαν, που δεν λησμόνησαν. Μέχρι που στις 21 Φεβρουαρίου του 1913 σημαίνουν επιτέλους οι καμπάνες για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Και η πλατεία του Ρολογιού γεμίζει μέσα στο καταχείμωνο παπαρούνες και κουφέτα... 

Ο Βασίλης Ζώνιος με το πρώτο του μυθιστόρημα Παπαρούνες του χειμώνα ανατρέχει με μια ανάσα στην συλλογική μνήμη ενός ολόκληρου λαού με απλότητα και αλήθεια. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα, που αναφέρεται στην απελευθέρωση της Ηπείρου και ιδιαίτερα της πόλης των Ιωαννίνων από τον τουρκικό ζυγό. Το βιβλίο, το οποίο είναι το πρώτο που αποδίδει μυθιστορηματικά την κορυφαία στιγμή για τους Ηπειρώτες αλλά και όλους τους Έλληνες, διατρέχει τη διαδρομή από τις προετοιμασίες στα χρόνια της σκλαβιάς έως την απελευθέρωση με πλήθος ιστορικών στοιχείων που βρίσκουν την μυθιστορηματική τους αποτύπωση στο έργο του συγγραφέα.
Η καθημερινή ζωή στα Γιάννινα της σκλαβιάς, οι Οθωμανοί που προσπαθούν να συγκρατήσουν μια αυτοκρατορία που καταρρέει, οι Αρβανίτες που προσπαθούν να χτίσουν ένα νέο κράτος, οι Έλληνες που ζητούν να ελευθερώσουν αλύτρωτες πατρίδες, οι ευεργέτες και οι έμποροι, οι απλοί άνθρωποι του μόχθου, έρωτες ορθόδοξοι και ανορθόδοξοι, συγκροτούν έναν εκρηκτικό καμβά πάνω στον οποίον αποτυπώνεται ανάγλυφα μια σημαντική ιστορική στιγμή για όλες τις εθνότητες των Βαλκανίων.