"Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη Θρησκεία μου, τη Γλώσσα μου και την Εθνικότητά μου, για να είμαι Χριστιανός και να λέγομαι Έλληνας."


(Παύλος Βρέλλης)





«Δεν ήρθε πρώιμα η άνοιξη κι ουδέ το καλοκαίρι.

Χαιρόμαστε, χορεύουμε και ψιλοτραγουδάμε,

γιατί ελευτερωθήκανε, αητέ, τα Γιάννενά μας!»






«Την Ιστορία μελέτα παιδί μου,
γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία,
αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο... »
[Ιπποκράτης]





Η βιογραφία του ήρωα Βελισσαρίου!


Η τελευταία μάχη πριν από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων...


...Οι αντικειμενικοί στόχοι της φάλαγγας είχαν επιτευχθεί, γι' αυτό και εκδόθηκε διαταγή-που δεν έφθασε όμως έγκαιρα σε όλες τις μονάδες-να εγκατασταθούν τα τμήματα γύρω από την Ραψίστα. Δυο όμως τολμηροί αξιωματικοί, διοικητές των ταγμάτων 8ου και 9ου, ο Ιατρίδης και ο Βελισσαρίου αντίστοιχα, συνέχισαν την καταδίωξη του εχθρού μέσα στην βαλτώδη πεδιάδα της Ραψίστας και το βράδυ έφτασαν στους λόφους του Αγίου Ιωάννη της Μπουλίνας, στις νότιες παρυφές της Ηπειρωτικής πρωτεύουσας, κοντά στο στρατηγείο του Εσάτ πασά, που είχε υψώσει λευκή σημαία, γεγονός που δεν έγινε αντιληπτό από τους δυο ταγματάρχες λόγω του σκότους. Στον Αγιο Ιωάννη εγκατέστησαν προφυλακές για ασφάλεια και έκοψαν τα καλώδια τηλεφώνων και τηλεγράφων, νεκρώνοντας έτσι την επικοινωνία μεταξύ Ιωαννίνων και Μπιζανίου.

Ο Εσατ πασάς που δεν έπαιρνε πια ειδήσεις από το Μπιζάνι, αντιλαμβανόμενος πως δυνάμεις του ελληνικού στρατού είχαν προελάσει ως τα Ιωάννινα, ανακοίνωσε στις 8 το βράδυ στον μητροπολίτη Γερβάσιο και τους προξένους, ότι θεωρούσε πλέον μάταιη κάθε αντίσταση και τους παρακάλεσε να μεσολαβήσουν για την παράδοση της πόλεως...



Εις τον «Ήρωα των Ηρώων» Ιωάννη Βελισσαρίου

Μοιριολογούνε τα βουνά κι οι κάμποι αναστενάζουν!
Και οι τσολιάδες τον θρηνούν. Λεβεντοταγματάρχη!
Μες στου πολέμου τη φωτιά ορθός επολεμούσε
το φόβο δεν λογάριαζε, τον χάρο δεν ψηφούσε.
Κλάψτε αετοί το σταυραετό! Κλάψτε το Βελισσάρη!
Κλάψε κι εσύ ευζωνικό τ' ατρόμητο το λιοντάρι.
Τι το κακό που γίνηκε στη Τζαμουγιά, στη ράχη
ο Βελισσάρης πέθανε κι ο Βασιλιάς ταράχθη.
Ο Βλάχος του ο σαλπιγκτής βαριά τραυματισμένος,
όταν μαθαίνει το χαμό πριν ξεψυχήσει λέει:
Θα ήθελα στον τάφο σου δυο λόγια να σαλπίσω
να γονατίσω ευλαβικά, στερνά να ξεψυχήσω!
Ν' ακούσουνε τα Γιάννενα κι ο Λαχανάς να μάθει
κι η Κύμη που τον γέννησε:
Ο Βελισσάρης πέθανε, ο Βελισσάρης χάθη!

Διαβάστε τη βιογραφία του ήρωα Ιωάννη Βελισσαρίου, εδώ... >>>